جسارت لمس یکباره حضورت هنوز برایم دست نیافتنی است.ای کاش این پژمرده گل کوچک دلم شاپرک های نگاهت را هوایی میکرد .شایسته تر از دشت معنا برایم نیست این واژه های پرپر را به تقدس نامت فدایی راهت کرده ام.شیرین است آب بین ما دریا را جدی نگیر فاجعه پایان می پذیرد.چقدر حافظ بخوانم بی آرام،چقدر نالم و خوش با خدایم نام تو را نجوا کنم((رواق منظر چشم من آشیانه توست…کرم نما و فرودآ که خانه خانه توست))