پر یادت باز به من گرفت
ـ از میان خطوط ترک خورده ذهنم،گزیده تقدیمت می کنم هر وقت نگاهم با ماه تلاقی کندو آنگاه یادت غوغا می آفریند در این دلک پر شرم.
ـ کلماتم نیلوفر وار در انتظار حجم تقدیم به تو شناورند بر آب فاصله و نگاهت سوقشان می دهد به غوطه ور شدن در امواج اشتیاق.